Mafia II is vorige week vrijdag uitgekomen en de reviews zijn niet, zoal vooraf werd gedacht door zowel speluitgever als pers, unaniem lovend. Vooral de keiharde 4 uit 10 score van het Engelse Eurogamer.net hakte er flink in en kon meteen op veel bijval rekenen van sommige media. Tegelijkertijd zijn er ook negens, acht en halfjes en zevens.
Het gaat dus alle kanten op met Mafia II en dat terwijl de maanden en jaren voor de release eigenlijk steevast de loftrompet gestoken werd op het vervolg van de cultklassieker Mafia.
In Mafia II kruipen spelers in de huid van de Italiaans-Amerikaanse Vito die samen met zijn jeugdvriend Joe voor de georganiseerde onderwereld in Empire City gaat werken in de jaren 40, 50. De stad is enorm groot en hint zowel naar New York als San Francisco. Knapnagemaakte oldtimers domineren het straatbeeld en hoe succesvoller je klussen voor de familie doet, hoe duurder de bolide waarmee je je verplaatst.
Maar echt heel veel in de stad mag en kun je niet doen. Tenminste, niet in vergelijking met games als Grand Theft Auto en recent Red Dead Redemption. In Mafia II is de prachtige stad er als decor en niet als speeltuin. De game neemt je als speler behoorlijk aan de hand, slechts mondjesmaat kun je af en toe een uitstapje maken, maar alles staat in dienst van het verhalende avontuur en de voortgang van Vito en Joe in hun droom als het leven van een wiseguy.
Mij stoort het lineaire karakter van Mafia II geen moment en de 4 score van Eurogamer.net vind ik dan ook ronduit ridicuul. De grap is dat de Italiaanse versie van Eurogamer, Eurogamer.it, de game met 8 waardeert. Die redactie heeft waarschijnlijk een paardenhoofd op haar deurmat gevonden. Maar goed, zoveel mensen, zoveel smaken en wat de een fantastisch vindt, vindt de ander veel minder interessant… maar dit gaat echt helemaal nergens over. Eurogamer haalt een aantal valide punten aan waarop de game tekort schiet maar legt bijkans geen vinger op de plaatsen waar de game wel schittert. Daarbij kun je veel kritiek die nu geuit wordt op Mafia II een op een overnemen op games van Rockstar. Zo kent Red Dead Redemption heel erg veel bugs en grafische glitches maar die vallen in het niet bij de totale beleving van het spel.
Vervelender is dat Mafia II door sommige critici wordt afgestraft op wat het spel niet is. Men vult in wat men graag had willen zien en wat het spel had moeten zijn, is teleurgesteld en kent vervolgens puntenaftrek toe. Richt je je echter op de sublieme sfeer, de ongekend aantal details en de heerlijke personages dan blijft er een heerlijk te genieten maffiosi avontuur van rond de 12 a 18 uur over, afhankelijk hoe snel je je door de game werkt.
Het mooie is dat het recenseren van games, muziek en films geen exacte wetenschap is maar Mafia II is een interessant casus. Het feit dat de meningen soms diametraal tegenover elkaar staan geeft aan dat het spel behoorlijk wat emoties losmaakt. Wellicht waren de verwachtingen voor Mafia II buiten alle proporties omdat het origineel zijn tijd ver vooruit was. Dat is Mafia II niet maar de uitmuntende sfeer en de prachtige setting overrompelen en overdonderen mij absoluut. Toegegeven, het einde voelt wat raar en onaf (DLC anyone?) maar voor de rest heb ik me kostelijk vermaakt met deze game.
En dan nog dit; kan iemand mij vertellen waarom de hele wereld maffia met een enkele ‘f’ schrijft en wij Nederlanders eigenwijs voor een spelling met twee f-en gaan?