Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Tijdens de lanceringsperiode van de Gamecube opgehemeld doordat het -letterlijk- op het scherpst van de snede liet zien hoe analoog besturing kon zijn was Super Monkey Ball een typische Sega game: bizar concept aan de buitenkant met een heerlijk speelbare en op arcade-leest geschoeide binnenkant. Super Monkey Ball was hard maar eerlijk en leverde mede daardoor een heel oerwoud aan vervolgen op, meestal bij of vlak na de lancering van nieuwe hardware, zoals op de DS of de iPhone. En ziedaar, het wonder is weer geschied, maar deze keer had de aap misschien beter nog even in de mouw kunnen blijven.
Apen in balletjes zijn gewoon een goed idee en sinds de eerste versie op de Gamecube is het concept van een speelveld dat je beweegt om een bal op de juiste plaats te brengen nauwelijks veranderd. De tijdslimiet zorgt dat je niet al te voorzichtig kunt doen en de steeds met meer obstakels en gaten gevulde levels zorgen voor de rest. Als je het voor jezelf nog wat lastiger wilt maken kun je nog proberen alle bananen in een level mee te nemen maar die liggen helemaal op de lastigere plaatsen en kosten tijd, die je vaak niet over hebt. Daarnaast heeft deze versie ook nog Monkey Fight en Monkey Race om het pakketje aan te vullen.
The Good
De besturing met de sublieme analoge knop van de 3DS is te gek en de extra diepte is een geweldige toevoeging omdat het bij deze game juist zo belangrijk is om te zien hoe ver je nog te gaan heb totdat je balletje van de rand valt. Hoe je het ook wendt of keert, Super Monkey Ball is gestoeld op een fantastisch principe en de basisgrapjes die je met het speelbord kunt uithalen worden ook allemaal uitgehaald.
Monkey Fight is best een vermakelijk tussendoortje, dat speelt als een soort Super Smash Bros. met bananen. Je speelt altijd met vier spelers en het doel is zoveel mogelijk bananen te hebben aan het einde van de match. Het heeft weinig diepgang, maar is redelijk vermakelijk, zeker als je een aantal andere spelers erbij hebt en niet genept wordt door de AI.
The Bad
Er is ergens iets misgegaan bij de moeilijkheidsgraad van Super Monkeyball 3D, wat misschien iets te maken heeft met de doelgroep van de 3DS, maar eerder zal liggen aan het feit dat er ook gedacht moest worden aan de spelers die de game met de tiltsensor spelen. Voor die groep zal het minder een probleem zijn, maar als je zoals ik graag met de analoge knop en 3D aan wil spelen zul je moeten accepteren dat je pas in het allerlaatste level iets van een uitdaging krijgt. Zelfs als je niet zo goed bent in dit soort games zul je de eerste paar levels moeite moeten doen om van het veld te vallen. Klinkt als een pluspunt? Dat zou het best kunnen zijn, ware het niet dat het moment van uitdaging zo’n kwartier voor de eindtitels komt.
Daarna mag je dan nog proberen de zaak te rekken met Monkey Fight en ‘Mario Kart in het zuur’ Monkey Race, maar die zullen hooguit een extra uurtje aan je speeltijd toevoegen. vooral Monkey Race is echt heel vervelend om te spelen, met alle problemen van Nintendo’s racefranchise en geen van de voordelen ervan. Als je dan toch de zaak gaat jatten, doe het dan goed. Sega heeft bewezen met Sonic & Sega All-stars Racing dat ze wel degelijk weten hoe je een leuke kartracer in elkaar zet, dan moet je dat niet teniet doen met een zeperd als Monkey Race.
The Ugly
Je kunt dus zoals gezegd bij de DS en de iPhone-versie niet alleen de omgeving manipuleren door de analoge knop te gebruiken, maar ook door het systeem zelf te bewegen. Prima plan, maar als je daarbij de 3D aan laat staan ben je binnen 10 minuten beste vriendjes met de toiletpot. Er moet dus gekozen worden tussen tilt en 3D, maar geloof me als ik zeg dat 3D de betere keus is. Ik snap wel waarom beide opties er in zitten (als je geen 3D gebruikt is het een legitieme manier van besturing die dichterbij de houten spelletjes van vroeger komt waar de game op gebaseerd is) maar er had echt een waarschuwing in moeten zitten om die twee opties nooit of te nimmer te combineren, want dan moet je echt eerst dit doen.
Conclusie
Het is heel simpel: je speelt de hoofdmoot van deze game, als je niet goed bent, in twee uur uit. Twee. Uur. Dan mag je nog wat tijd proberen te vullen met Monkey Fight en Race maar daar zal het gebrek aan een echte structuur er ook voor zorgen dat je snel uitgespeeld bent. Door op twee paarden (tilt en 3D) tegelijk te wedden is Sega een beetje de essentie van Super Monkey Ball kwijtgeraakt en dat in combinatie met de lengte maakt het heel moeilijk om dit aan te raden. Als er ooit een argument voor prijselasticiteit was bij 3DS games dan is het deze game wel, want Monkey Ball is best leuk, maar ongeveer €35 te duur.
Super Monkey Ball 3D, ontwikkeld en uitgegeven door Sega voor de 3DS op 25 maart 2011