The Legend of Zelda: a Link Between Worlds is de mooiste nostalgietrip ooit

The Legend of Zelda: a Link Between Worlds is de mooiste nostalgietrip ooit

Vorig artikel Volgend artikel

Het is al weer meer dan 22 jaar geleden dat Nintendo The Legend of Zelda: a Link to the Past uitbracht voor de SNES. Het is een game die door velen als de beste gezien wordt in de Zelda reeks (het andere kamp stemt steevast op TLOZ: Ocarina of Time). Hoe het ook zij, ik denk wel dat we het erover eens kunnen worden dat dit de beste 2D Zelda ooit was en misschien wel de beste adventure game van zijn tijd. Veel van de gameplay-concepten die in deze Zelda werden geïntroduceerd, vinden we nu nog steeds terug in alle delen erna. Nu komt Nintendo met het directe vervolg, a Link Between Worlds en belooft naast nostalgie ook innovatie te brengen. Daarmee spelen ze hoog spel, want van klassiekers kun je doorgaans beter afblijven..

The Legend of Zelda: a Link Between Worlds is de mooiste nostalgietrip ooit

De Zelda serie staat erom bekend dat het verhaal keer op keer opnieuw wordt verteld in een iets ander jasje. Het hoofdpersonage Link is dan ook nooit hetzelfde jongetje en is eerder een reïncarnatie van zichzelf in elk afzonderlijk deel. Er is een soort officiële tijdlijn die de verschillende Zelda games aan elkaar verbindt, maar eerlijk gezegd biedt deze niet echt veel nieuwe inzichten en is het voor de gemiddelde speler sowieso niet belangrijk, want ook nu begin je een nieuw avontuur binnen de vastomlijste Zelda succesformule of tenminste, zo lijkt het. Diegene die a Link to the Past hebben gespeeld, voelen zich direct thuis in Hyrule, want de overwereld is direct gebaseerd op de klassieker. De wereld, personages en vijanden doen sterk denken aan a link to the Past en het horen van bepaalde muziek thema’s en geluidseffecten voelen aan als een warm bad. Ondanks deze nostalgische gevoelens, zul je echter snel merken dat er aardig aan de formule is gesleuteld om behoorlijk te innoveren.

De game speelt zich een aantal eeuwen na de gebeurtenissen van a Link to the Past af. Spelers moeten nu wederom drie dungeons overwinnen alvorens aan de main quest te kunnen beginnen welke zich afspeelt in een alternatieve dimensie. Lorule is het equivalent van de Dark World uit a Link to the Past en zit vol verassingen. Deze wereld is veel grauwer dan Hyrule en huisvest nog eens 7 dungeons. Het is hier waar de vergelijkingen met A Link to the Past ophouden. Ten eerste kun je de 7 overgebleven dungeons in elke gewenste volgorde spelen en dit is een vrijheid die nieuw is voor de franchise. Soms heb je een speciaal voorwerp nodig om jezelf toegang te verschaffen, maar deze kom je automatisch tegen in de vele side-quests en andere afleidingen die dit spel rijk is.

zela

In vorige Zelda games moest je in een dungeon vaak eerst een speciaal wapen of voorwerp vinden, voordat je de rest van de dungeon kon verkennen. Nu zijn het leeuwendeel van deze voorwerpen al vanaf het begin toegankelijk via een winkeltje die deze verhuurt. Er zit een nadeel aan huren: als Link valt in de strijd, verliest hij deze items. Het is mogelijk deze items voorgoed vrij te spelen door ze te kopen voor een veel hogere prijs. Gekochte items kunnen vervolgens nog een upgrade krijgen door bepaalde personages in Lorule of Hyrule te helpen. Deze maken het reizen tussen beide werelden een stuk makkelijker en helpen je de wat moeilijkere vijanden te verslaan. Het is de makers te prijzen dat ze voor deze non-lineaire opzet hebben gekozen, want spelers worden nu meer uitgedaagd en moeten zelf nadenken over welk item het beste is voor een bepaalde situatie.

De grootste innovatie is Link’s speciale vaardigheid om te kunnen veranderen in een schilderij. Hierdoor kan hij als een soort bewegend hiëroglief langs muren lopen. Dit geeft de doorgaans 2D wereld een extra dimensie en biedt de speler veel mogelijkheden en gedenkwaardige puzzels. Deze gameplay doet mij enigszins denken aan Paper Mario: the Thousand Year Door, waar Paper Mario zich door tralies kon wurmen door simpelweg een kwartslag te draaien. Link kan zich op vergelijkbare wijze vasthechten aan muren en gebieden verkennen die normaliter onbereikbaar zijn. Tevens heeft hij deze vaardigheid nodig om te kunnen bewegen tussen Hyrule en Lorule. Lorule is qua wereld namelijk niet een aaneengesloten geheel -zoals the Dark World in Link to the Past dat ook niet was- en je kunt bepaalde gebieden in Lorule enkel bereiken via de magische scheuren die her en der in Hyrule te vinden zijn.

De wereld en dungeons in a Link Between Worlds zijn erg goed ontworpen. De wereld is compact vormgegeven, maar voelt groots aan en de dungeons zijn relatief kort en deze combinatie is perfect voor een handheld systeem. Door de vele save punten in de wereld raak je nooit je progressie kwijt. Als je echt een keer de weg kwijt raakt, kun je te rade gaan bij een van de vele hint ghosts die het spel rijk is en anders is er ook nog altijd een waarzegger die je de weg wijst. Er is veel te doen in deze game. Een moeilijkere Hero modus wordt vrijgespeeld na het uitspelen en er zijn weer allerlei minigames te spelen, waaronder Octorok honkbal en een leuke afleiding waarbij je Cucco’s moet ontwijken. In de Treacherous Tower kun je hordes vijanden verslaan en daarmee handige items en/of rupees winnen en met StreetPass kun je computergestuurde Shadow Links verslaan die vooraf zijn uitgerust door spelers die je her en der via StreetPass oppikt.

A Link Between Worlds viert de geschiedenis van de serie met zeeën aan nostalgie en weet daarnaast tegelijkertijd te verassen met innovatieve gameplay concepten. Het is misschien wel de meest frisse Zelda game sinds Ocarina of Time. Vergeet niet dat screenshots van 3DS games er meestal niet goed uitzien en dat je ook de grafische kwaliteiten van deze game (en die zijn er voldoende) pas kunt waarderen als je het op de ahndheld zelf hebt gezien. Op de 3DS komt deze game zeer goed tot zijn recht dankzij de hele goede 3D-implementatie en het compacte design en mijns inziens is de beste handheld Zelda ooit gemaakt en misschien wel een van de beste Zelda games ooit gemaakt. Een waardiger vervolg op Link to the Past had ik me in elk geval niet kunnen indenken.

The Legend of Zelda: a Link Between Worlds, ontwikkeld en uitgebracht door Nintendo voor de 3DS en 2DS op 22 november 2013

Rick van Beem

Rick is Marketing manager bij Lunagames, PR manager bij OneBigGame en co-host van de gamecowboys podcast. Volg Rick via @ianfleming77 op Twitter.

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies