Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Het lijkt een schot voor open doel: maak een muziekgame en leg de focus op rap, het muziekgenre dat door het ontbreken van live instrumenten in de muziek vaak ontbreekt in die ‘normale’ muziekgames. Het genre is nog onontgonnen, de klassiekers liggen voor het oprapen en de basis van de structuur is al gelegd door alle andere muziekgames. Dat kun je toch niet meer verknallen? Toch?
Dat valt allemaal nog wel mee, al doet Def Jam Rapstar toch een aantal dingen niet goed. In de basis is het simpelweg Singstar Raps, waarbij je rapt en soms zingt en dat zo goed mogelijk moet proberen te doen om een goede score neer te zetten. Je ziet de woorden op het scherm verschijnen en moet zo precies mogelijk proberen de originele rap te volgen. Door genoeg te scoren speel je extra nummers vrij en losse beats die door bekende producers zijn gemaakt en waar je zelf mee aan de slag kunt.
The Good
Het rappen an sich is perfect: niet alleen kijkt de game naar de timing van wat je zegt, maar er wordt ook wel degelijk gelet op wat je zegt. De methode is niet perfect, maar je komt er niet mee weg om zomaar wat random woorden te mompelen en à la Rock Band’s rapnummers toch te kunnen scoren. Je kunt zelfs achteraf kijken waar je moeilijkheden zaten om sommige stukken te verbeteren en die waren toch vaak vrij betrouwbaar roodgekleurd waar ik zat te klooien. Het zorgt er aan de ene kant voor dat je echt je best moet doen en aan de andere kant dat je een nummer waar je bekend mee bent ook ‘off the chain’ kunt laten gaan, wat je aanzet tot het proberen van nieuwe nummers.
En die zijn er genoeg, want de selectie van de nummers is Def Jam waardig: op wat gaten na (voornamelijk het gebrek aan kanonnen Jay-Z en Eminem) zijn veel van de namen en nummers die je verwacht gewoon aanwezig in de 45 tracks die met de game mee komen. Er is ook een redelijke stroom DLC, al moet je niet verwachten dat de updates heel frequent zijn. Als we een tijdje verder zijn en het de moeite blijft om extra nummers toe te voegen dan kun je zo een mooie library opbouwen van rapclassics, die je dan onder de knie kunt gaan krijgen.
Als je verder bent en heel veel vertrouwen in je skills hebt, mag je ook video’s maken van je raps die je kunt delen met andere spelers, waarbij het mooie is dat het niet eens de nummers hoeven te zijn die je meegeleverd krijgt. Het is een slimme zet om verschillende producers van naam beats te laten maken waar je als nieuwbakken talent overheen kunt losgaan, zo ben je niet gebonden aan de covers die meegeleverd worden met de game. Jammer dat je ze per sé moet vrijspelen in de enkelspelermodus, want die brengt juist een aantal makkes van het spel aan het licht als je gedwongen wordt om nummers te gaan doen die je niet kent.
The Bad
Het karaokeballetje dat je laat zien wat er in de volgende line gezegd gaat worden is namelijk ontzettend irritant: het is zo onduidelijk hoe het zich gaat bewegen naar het volgende woord, waardoor het waardeloos wordt als indicator. En laat je dat nou net nodig hebben in een rapgame! Het probleem wordt een stuk minder als je alleen maar nummers doet die je al kent, maar als je gaat proberen mee te doen met een onbekend nummer en/of een rapper als Chuck D die niet voorspelbaar op de maat zit werkt het vaak meer tegen je dan voor je. Een methode die vergelijkbaar is met games als Guitar Hero, waar de afstand altijd de indicator is van tijd tussen woorden of waar het balletje in elk geval iets beter laat zien wat er komt zou welkom zijn.
Dat brengt me meteen bij het volgende punt: als partygame is Rapstar niet geschikt. Doordat je vrij snel door de mand valt (als zijnde waardeloze rapper) en niet geholpen wordt door de game zelf willen de meesten na een nummer of twee er de brui er aan geven. Wat ook niet helpt is dat de trackselectie wel een mooi overzicht van rap door de jaren heen is maar dat dit automatisch betekent dat veel mensen de meeste nummers gewoon niet kennen, om nog maar te zwijgen van de onderhandelingen die losbarsten als je als duo aan de slag wil. Dit geldt dubbel als er gezongen moet worden, want ik vind het niet erg om rapstijlen te proberen die ik normaal niet luister, maar de partij van Rihanna in ‘Live ya Life’ hoef ik echt niet te doen en ik had ook graag de mogelijkheid gehad om die -en andere refreinen die gezongen worden- uit te zetten in de enkelspelermodus.
The Ugly
De video’s die ik online heb kunnen bekijken – de servers zijn nogal langzaam- laten een redelijk triest beeld zien: bijna allemaal onbeholpen blanke jongens die zich even de Rapstar waanden en hun video omhoog hebben gegooid, waar ze vermoedelijk nu spijt van hebben. Je kunt precies zien hoeveel mensen er gespeeld hebben en het cijfer zal de ontwikkelaars niet doen juichen. Het is echt jammer dat de goed doordachte community-aspecten zo blijven liggen: van de integratie met de website tot de lokale battles die je kunt doen, de plannen waren goed. Maar als niemand meedoet schiet het niet op.
Het heeft er deels mee te maken dat de video’s die je kunt uploaden maximaal 30 seconden mogen zijn, waardoor leuke video’s eerder op Youtube terecht zullen komen en serieuze rap-adepten niet uit de verf kunnen komen. En over verf gesproken, er mag wel een likje over de presentatie van de game, want de video’s van de nummers -wel gaaf!- lijken van een videoband afgehaald, de achtergrond is enorm saai en zo valt er nog wel wat te kakken. Waarvan akte.
Conclusie
Het is belangrijk dat ik zeg dat Def Jam Rapstar de beste rap-karoke game is die er bestaat. Als je het vet vindt om te rappen en een algemene liefde voor de stijl hebt moet je deze game hebben. Verwacht alleen niet dat je hem met veel andere mensen kunt spelen en neem de rommeligheden op de koop toe, dan zul je plezier kunnen beleven aan de game. Ik hoop dat dit een opstapje is naar een volgend deel, waar we dan vrolijk de tracklist van deze op kunnen overdragen, met 40 extra klassiekers en wat fixes erbij. Maar goed, opstapjes zijn leuk maar houden je nu niet aan het spelen.
Ik ben bang dat de liefhebbers voor deze game zo niche zullen zijn dat het nog maar de vraag is of er een volgend deel gaat komen in deze serie. Is dat jammer? Zeer zeker. Maar misschien dat ontwikkelaars 4MM Games zich kan aansluiten bij Harmonix, zodat ze de afwerking van een topgame kunnen combineren met hun overduidelijke liefde voor the rap game. Want die verdient een betere uitlaatklep dan we nu hebben met Def Jam Rapstar.
Def Jam Rapstar, ontwikkeld door 4MM Games voor de Xbox 360 (getest), PS3 en Wii en uitgebracht door Konami op 26 november 2010