Redactie Dutchcowboys
De redactie van Dutchcowboys is te bereiken via redactie@dutchcowboys.nl
[Betty van der Zanden] Iemand die zijn hele leven bezig is geweest met het onmogelijke is Gaudi. In 1909 mocht hij voor de stad New York een nieuw uniek designhotel ontwerpen. Gaudi had een prachtige constructie bedacht in de stijl die je nu overal in Barcelona aantreft. Het hotel zou ruim 300 meter hoog worden; ongelofelijk voor die tijd. Helaas werd zijn ontwerp afgekeurd, omdat ze het in New York ‘impossible‘ vonden. Nog geen 20 jaar later waren het Crysler Building en het Empire State Building gebouwd, respectievelijk 319 m en 381 m hoog. Dus hoezo ‘impossible‘?
Met dit voorbeeld van Gaudi begon Mark Raison, innovatiegoeroe en keynote speaker op ECCI (European Conference on Creativity and Innovation) zijn presentatie in Brussel. De hoofdvraag was: Hoe kan het onmogelijke mogelijk gemaakt worden?
Ik bespreek hieronder kort zijn techniek en geef daarbij de sterktes en zwaktes aan.
Volgens Raison kan dit door het onmogelijke uit te dagen. Er zijn volgens hem slechts 2 situaties; A en Z. Bij A zoek je enkel een oplossing voor een probleem, bij Z wil en durf je echt innoveren en veranderen. Hierbij moet je nog verder gaan dan alleen ‘out of the box’ denken. Voor deze Z situaties ontwikkelde Raison ‘hypercreativiteit‘.
Hypercreativiteit
Om hypercreativiteit te ontwikkelen, moet je drie dingen doen:
1. Je moet jezelf allereerst verschillende radicale ‘hypervragen’ stellen, bvb: ‘hoe kunnen we van Oxford Street de belangrijkste straat van Londen maken tijdens de Olympische Spelen in 2012 en de daaropvolgende 20 jaar’?
2. De 2de stap is een radicale techniek toepassen, bvb; Een modeshow van Marc Jacobs modeontwerper en bekend vanwege zijn tassencollectie, die de nieuwste collectie showde zonder tassen. Er is nog tijden over deze show gesproken, omdat iedereen zo gechoqueerd was dat er geen tassen waren tijdens de modeshow maar wel in de collectie.
3. Voor de laatste stap naar hypercreativiteit moet je een ‘hyperconverger’ zijn. I.p.v. kiezen voor de vertrouwde, eenvoudige en direct toepasbare ideeën kiest de hyperconverger voor uitdagende en onuitvoerbare ideeën die in de toekomst toepasbaar zijn.
Zoals designer Ross Lovegrove zo mooi formuleert “It’s the future only if it’s impossible!“
Gele ideeën
Door je emotie mee te laten spelen en te kiezen voor het ondenkbare in de toekomst, ontwikkel je volgens Raison realiseerbare ideeën; oftewel ‘gele ideeën’. Een geel idee is uitdagend en onuitvoerbaar, geschikt dus voor in de toekomst. Raison refereerde gedurende zijn lezing regelmatig aan de technieken van creativiteitsgoeroe de Bono en maakt zelf onderscheid tussen blauwe, groene, rode en gele ideeën, lopende van eenvoud naar vooruitgang, radicale veranderingen en onmogelijke ideeën. De les die Raison meegaf is: zoek constant het onmogelijke, wees gepassioneerd over je ‘gele ideeën’ en onderzoek de mogelijkheden van die ideeën.
Bovenstaande technieken zijn naar mijn mening door ondernemers goed te gebruiken om tot nieuwe ideeën te komen. Het is een leuke manier om verrassende gedachtes en mogelijkheden te ontdekken. Alhoewel ik er niet in geloof alleen maar voor het onmogelijke te gaan; een idee moet wel realiseerbaar zijn, en niet pas over 20 jaar. Daar hebben de meeste ondernemingen niet zoveel aan. Om ieders eigen hypercreativiteit te testen maakte Raison een leuke terugkoppeling naar het voorbeeld van Gaudi, het meest inspirerende voorbeeld van de lezing. Raison nodigde het publiek uit om een geel idee te ontwikkelen voor Barcelona 2159. Een leuke manier om jezelf te testen door met behulp van hypercreativiteit te bedenken hoe Barcelona er over 150 jaar uitziet.