De switch van iPhone naar Android, of Windows Phone getest

[Yves Ferket] Sinds enige tijd merk je dat Apple liefhebbers wat op hun honger zitten. De tijden van de legendarische Steve Jobs’ “One more thing” keynote product releases die op “Ooohs” en “Aaahs” werden onthaald zijn nu eerder “mwoh’s” en “meh’s”. De nieuwe designs zijn moeilijk nog echt innovatief te noemen en meer een “variation sur le même theme” dan een echte doorbraak.

Toen ik in 6 jaar geleden een topmodel van Nokia inwisselde tegen een tweedehands USA import iPhone van de 1ste generatie was dat mindblowing. Je moest hem dan nog zelf hacken, maar eenmaal die grens voorbij, was het een revolutionair toestel. Ondertussen ben ik dus sinds 2007 fervent iPhone gebruiker. Ik moet niet alle modellen hebben en sla regelmatig een versie over. Zijn de revue gepasseerd: de iPhone1, IPhone 3G, iPhone 4. Dat ik niet meteen op de iPhone 5 kar ben gesprongen was alvast een teken aan de wand.

De druppel die voor mij de emmer deed overlopen was iOS 7 bèta. De verwachtingen waren hoog gespannen, de Skeuomorphismen zouden gedumpt worden. Want het huidige iOS werd op de hielen gezeten door de Android en nieuwe versies van Windows Mobile. En toen kwam iOS 7. In de bèta versie alvast even mee gespeeld…en not impressed at all: de “rainbow-puke colours”, de parallax wallpapers…gimmicks maar geen echte “wow” ervaring. En het Control center (waar je je settings kan beheren) makkelijk bereikbaar maken was wel het minste wat ze konden doen.

De Cold Turkey Test

Dus blijft de vraag: een switch maken naar Android of Windows Mobile…doet dat pijn? Om dat te testen deden we hier bij Belgian cowboys de “Cold Turkey” test: Neem een top smartphone, steek er je SIM card in en laat je vertrouwde iPhone achter in de schuif. Hoe lang kan je die schuif dicht laten en terug grijpen naar je vertrouwde omgeving?
(Cold Turkey is eigenlijk een drugs term: het afkicken van een drug door instant te stoppen met drugs te gebruiken)

Disclaimer: de resultaten van zo’n test zijn een persoonlijke mening. De heilige oorlog tussen Mac & PC, tussen Android en IOS, ….kan je op verschillende manieren bekijken, maar dit gaat uit van de gebruikservaring. En die is persoonlijk. Dat heeft te maken met je gebruik in het verleden (in mijn geval verstokt iPhone user), je eigen voorkeur.

De “van iPhone naar Android” switch.

Van iPhone naar Android. Doet dat zeer?

Voor de eerste Cold Turkey test kregen we een HTC One te leen. Prachtig toestel. Knap qua design, verpakking zat goed. Niks op aan te merken.

Aangezien dit geen HTC One review is, maar een artikel over het switchen van iPhone naar Android, ga ik hier geen opsomming geven van alle tech features van de HTC One. Het gaat hier vooral om de switch en het gebruik van Android op de HTC One.

Even de HTC opladen (via een standaard USB kabeltje, daar kan Apple iets van leren), en de sim card switchen. Omdat zowat mijn hele leven online in Google services zit (Gmail, Google calendar,…) gaf ik bij de installatie mijn Gmail adres in….en de HTC One was qua contacts , mail en calendar meteen mee. De mail applicatie werkt feilloos, mijn calendar was meteen in sync, contacts netjes uit Gmail gehaald. Fluitje van een cent.

Wat valt er meteen op in gebruik:

– De HTC One heeft een scherm dat een iPhone4/4S …en zelfs een iPhone 5 klein doet lijken. Een hele verademing.

– Het “home screen concept”: in plaats van een aantal pagina’s met icons heb je een mix van info streams zoals Twitter, Facebook, …en icons. Je kan dat allemaal zelf naar je eigen hand zetten…een concept wat Apple een beetje vreemd is.

– Ook goed: “echte “oortjes: zachte in ears (van Beats by dr. Dre) met verschillende maatjes van dopjes.. Voor mij is dit belangrijk, omdat Apple er nooit in geslaagd is om oortjes bij de iPhone te leveren die langer dan een minuut in m’n oren blijven. Of ze vallen eruit, of ik ram ze er zo hard in dat ze dan echt zeer beginnen doen.

– De back button. Als iPhone user heb je maar één button : de home button. Daar doe je alles mee: naar Home gaan, multitask switchen, … De back button gaat euhm…terug. Terug naar je vorige scherm, naar je vorige applicatie soms. En daar gaat het soms fout: dit is niet een altijd even consequente manier van navigeren: soms gaat de back button naar iets anders dan dat je eigenlijk wel zou willen: niet het vorige scherm in-app, maar naar een vorige applicatie bijvoorbeeld.

– Foto-power: in vergelijking met de iPhone 4 camera (minder met de 4S en de 5series) is een HTC One een foto-power house: grote scherpe foto’s, met allerlei snufjes. De HTC trekt steeds al een aantal foto’s voor je zelf afdrukt: je krijgt eigenlijk een soort burst van pics. En dat is handig:

– 1. Omdat je er de beste foto kan uitkiezen, of zelfs een foto kan samenstellen uit verschillende foto’s;
– 2. Omdat je er schitterend sequence shots mee kan maken (zie pic);
– 3. Een erg grote sensor, zodat je foto’ met weinig licht duidelijk beter zijn…

Dat kan ook vervelend zijn. Bij een import blijkt dat ook alle shots mee binnen komen. Je krijgt dus een waterval aan foto’s die je achteraf moet beheren. Deze foto’s zijn ook maar 4,3 megapixels…dus niet geschikt om op  poster formaat af te drukken.

Ik heb de HTC One 3 volle weken gebruikt, zonder maar één keer terug te grijpen naar mijn iPhone.

Apps, Apps, Apps

Ook met de apps was het niet afkicken: Evernote, Instagram, Facebook, Pinterest,… alles is er en werkt zoals je op iPhone gewend bent. Maar dat zijn de “grote” apps: die apps van platformen die erg succesvol zijn en het niet kunnen maken om snel snel een Android versie ineen te steken.

Andere apps zoals games had ik de indruk dat een ander verhaal was. Apple heeft erg strikte normen, vooraleer je app in de iTunes store terecht komt. Bij Android had ik soms het gevoel dat ik met “een app van den Aldi” werkte, als je het vergeleek met zijn iPhone tegenhanger. Misschien is de app market van Apple een meer renderende business dan Android…vandaar dat de budgetten voor games en andere apps groter zijn? Met het betere afgewerkte resultaat tot gevolg.

Android laat ook veel meer toe om je OS te tweaken: er bestaan apps om icons te veranderen, je kan je eigen homescreen aan te passen, apps die je settings kunnen aanpassen. Bij Android kan dat; je zet je hele telefoon naar je hand (die van mij zijn trouwens net dat ietsje te klein voor de HTC One). Dat heeft zijn voor en nadelen: het gesloten systeem van Apple maakt ook dat je daar eigenlijk geen tijd aan spendeert: alles is en blijft hetzelfde.

Qua User Interface zit Android goed in elkaar: alles is zeer intuïtief en ziet er vrij goed uit…maar toch. Ik had soms het gevoel dat Android voor 95% goed ineen zat/ IPhone (maar dat kan ook zijn omdat ik het al jaren gebruik) 99%…maar in user experience voel je dat. En dat gevoel kreeg ik pas na meer dan twee weken. Het is net overal af en toe die ene tap/click meer, die button die er net weer iets anders uitziet dan op een ander scherm,…

Minder goed:
Sommige native applicaties lagen mij niet: de standaard music player vond ik ronduit verwarrend. Om maar te zwijgen van de meegeleverde sync software, die was op Mac zeer onstabiel en werkte gewoon niet goed. En dat is , in vergelijking met Apple (iTunes is absoluut ook al geen hoogvlieger) is, geen compliment.

Ook de simpelheid van sommige iPhone details ontbrak soms: zoals de headphone clicker. Met iPhone is dat simpel: één click = Play/pause/gesprek beantwoorden , twee clicks= forward, 3 clicks= back.Met de HTC durfde ik die niet gebruiken op de fiets, omdat ik nooit wist of ik nu iemand ging opbellen, of gewoon een nummer skippen.

De “van iPhone naar Windows Phone” switch.

Voor de tweede Cold Turkey test kregen we een Nokia Lumia 925 te leen. Ook weer een mooi toestel. Groot scherm, in-ears headphones. (alhoewel niet zo goed afgewerkt als de HTC’s). De combinatie van metaal en polycarbonaat geeft niet dezelfde “classy” uitstraling als de HTC of een iPhone, maar ziet er dan ook weer alleszins niet “goedkoop” uit. Ik stel me wel vragen bij de plaatsing van de cameralens: die steekt een beetje uit, zodat deze altijd als eerste het vlak raakt waar je telefoon op ligt…als dat maar geen krassen geeft op die Carl Zeiss lens.

Het was even wennen aan de “aan” toets rechts in het midden van de telefoon…maar dat bleek achteraf wel handig met zo’n groot scherm. Het scherm is een AMOLED scherm, en dat maakt het zwart écht zwart. Dat geeft een mooi effect als je Nokia Lumia enkel een clock toont: je ziet amper waar de rand van het scherm stopt.

De MSN flashback

Dus conform aan de “Cold Turkey” test meteen switchen van sim card…en door de set-up lopen. “Geef je “live” account in…oei…dat is lang geleden dat ik die gebruikt heb…maar ik heb er eentje…dus dat ging. “Syncing contacts”… en toen vroeg ik me al af waar deze contacts vandaan zouden komen. Ik gebruik geen outlook of andere online Office services. Al snel bleek mijn contactbook een soort “flashback” uit het verleden: al mijn contacts gebruikten plots weer een Hotmail adres, en hun profile pics waren die van toen ze de laatste keer MSN Messenger gebruikten. Vreemd zicht.

Aangenaam verrast door de eerste blik op Windows Phone Operating System. Je kan het niet lelijk noemen. Typografisch ziet alles er erg strak uit. Mooi zelfs. Ook in Windows Phone kan je je homescreen naar hartelust aanpassen.

Waar ik het moeilijker mee had: de mail applicatie: Op’t eerste zicht ziet die er erg goed en clean uit (weer die typografie met grote letters), maar na twee dagen echt gebruik vond ik het nog steeds moeizaam gaan. Als navigatie heeft de Nokia de “Here” maps. Deze applicaties op deze maps werken goed, zijn volledig, en bevatten ook openbaar vervoer data. Handig.

De camera is echt goed: mooie heldere pics, ook bij minder licht.

Maar de Cold Turkey test duurde maar 3 dagen . Dat komt niet door de Nokia. Qua techniek is die best goed (niet zo’n power house qua processor zoals de HTC). Maar het zijn vooral de apps: waar de Android apps soms wat minder afgewerkt leken dan de iPhone apps…waren de Windows Phone apps …er niet. Of als ze er waren leek het vaak een soort “webclient” op de API van de echte app…zoals bij Instagram. En dat (samen met ontbrekende contacten en de mail app) , was er na 3 dagen te veel aan. Als je online data in een Microsoft omgeving zit, is dat waarschijnlijk een heel ander verhaal.

(Persoonlijke) Conclusie: Een conclusie maken hangt dus af van wat je zelf belangrijk vindt. Maar deze factoren spelen een belangrijke rol:

Hardware: Hardware is er geen reden om niet te veranderen van een Apple naar een Android toestel zoals de HTC One, of een Windows Phone zoals de Nokia 925. Beide toestellen zijn snel, hebben schermen waartegen mijn iPhone 4 minuscuul lijkt en functies die we pas in de iPhone 5S terug vinden. Maar ook dat grote scherm heeft zo zijn nadelen. Ik begrijp nu waarom Nokia voor een “aan” toets rechts op de Nokia Lumia 925 koos: je (mijn)handen zijn namelijk te klein. En nu snap ik ook waarom de iPhone5 voor een langer scherm koos, maar voor de rest niet groter ging in screen size: je kan namelijk alles nog met één hand bedienen!

Dus wat het scherm betreft: voor internet surfen en movies: HTC & Nokia. Voor gebruiksgemak: iPhone

Design: Apple maakt mooie dingen. Maar ik was aangenaam verrast door de HTC hoe mooi dat die oogt. Nokia krijgt hier een derde plaats. Maar dat wil niet zeggen dat hij er niet goed of goedkoop uitziet. Geen reden om niet te switchen dus.

User Interface: De user interface draait vaak om “simplicity”. Dat heeft Apple gewoon helemaal door tot in het kleinste detail. Daarvoor offer Apple “vrijheid” op: je kan niets zelf tweaken. Vandaar dat Android , als je zelf meer met je settings wil spelen, een waardig alternatief. Windows Phone heeft goede features, maar lijkt me soms meer een mooie style oefening dan een echte UX die tot in de details is afgewerkt. Voor mij een reden om niet over te stappen.

Lock-in: De lock-in…met andere woorden: hoeveel Apple stuff heb je al. Heel m’n huis heeft verschillende adapters. En iPhone kabeltjes. En als ik nu moet overschakelen naar de iPhone 5(S) heb ik er weer een ander nodig. Dus leve de HTC en Nokia met een standaard mini USB port!

Apps: Dat was wel duidelijk in de Cold Turkey test. Ben je een liefhebber van de laatste nieuwe apps, blijf dan op IOS. Maar weet wel dat Android met rasse schreden deze markt aan het inhalen is. Als je geen heavy app user bent kan je ook met Windows Phone aan de slag

Eco-system: Hoe goed werkt je iPhone met je PC en/of tablet samen? Bij Apple is dat quasi seamless. Er gaat geen week voorbij of ik moet via mijn “find my iPhone” op zoek naar mij iPhone4 via mijn iPad. Android heeft dat ook, maar het werkt niet zo vlot.

Alle drie de operating systems hebben hun cloud storage system IOS heeft iCloud, Android kan je via Google Drive of Dropbox, Windows Phone via SkyDrive. In deze categorie krijgt HTC voor mij de eerste prijs…al was het maar wegens hun Dropbox deal: je krijgt maar liefst 25GB Dropbox ruime erbij via je HTC One.

Prijs
De HTC One kost €649,-
De Nokia Lumia 925 kost €469,-
Een Apple iPhone5 32GB kost ong. €750,-
Dus daar zit je prijs/kwaliteit absoluut beter met een HTC One. Apple is en blijft duur.

Slotwoord

Dus wat wordt nu mijn volgende telefoon? Ik weet het niet. Ik neig naar de Apple iPhone 5S…maar ben weer teleurgesteld omdat de iPhone 5C helemaal niet de “goedkope versie is die Apple beloofde. Die kost in een 32GB ook al €699,-

Android is een alternatief. De HTC is een mooi toestel, en ik zou ook de Sony Experia Z1 (waterdicht!) ook dan wel eens willen testen.

[Dit bericht verscheen eerder op Belgiancowboys]