Le Web 3 – Dag 1 deel 2

Afgelopen dinsdag en woensdag vond in Parijs Le Web 3 plaats. In een eerder posting had ik het al over de ochtendsessies van de eerste dag van Le Web 3. In deze posting wil ik ingaan op enkele middagsessies. Dag twee en het interview met Jason Calacanis volgen later.

Het eerste deel van de middag van dag een stond in het teken van social media. Helaas kwam dat niet helemaal van de grond. Hoewel er genoeg potentie was bleef het hangen bij de bekende statements en onderwerpen. Een greep uit de middagsessies.

Social Media: Is it killing our society? Hij was er ook al op M3 en bracht toen de tongen los met zijn tegendraadse mening over het Internet: Andrew Keen. Keen is van mening dat “Internet is killing our cultural environment”.

Andrew Keen discussieert in een sessie met Emily Bell van The Guardian, waarbij Eric Archambeau van Wellington Partners modereerde. Bell en Keen hebben in de afgelopen maanden op het web en in andere publicaties vaker de degens gekruisd. Nu mochten ze het op een podium doen.

De discussie laaide niet zo hoog op als in eerdere confrontaties. Desalniettemin vielen er wel een paar dingen op.

Keen hield er een aparte discussiemethode op na. Zo weigerde hij tot in het laatste deel van het interview Bell aan te kijken, alsof hij bang voor haar was. Keen chargeert duidelijk om zijn punt duidelijk te maken en geeft dat op een zeker moment ook toe: “I’m not against the internet, my purpose is to question where this is going”. En hoe je ook over de beste man kan denken, daar is niks mis mee.

Volgens Keen ligt het ‘probleem’ bij de profit organisaties. Zij zijn volgens hem in crisis waardoor ze op zoek gaan naar andere middelen en de creativiteit van de gebruikers. Volgens Keen moeten de verantwoordelijkheden liggen bij en genomen worden door de journalisten. Bell pleit juist voor een relatie met de bezoeker.

Keen noemt als goede voorbeelden The Guardian (toch even paaien van Bell) en de BBC. Bell wijst daarbij overigens even fijntjes op dat de BBC wel betaald wordt door haar belastingcenten…

Tot slot een mooi statement van Keen. Hij verklaart dat de hele ‘web 2.0 – misere’ al begonnen is bij televisie programma’s als Idols en voegt daaraan toe ‘Internet isn’t real life’. Het laatste woord daarin is dan weer voor Bell: niemand zegt dat ook.

Al met al minder ‘schokkend’ dan misschien door sommigen gehoopt, maar wel leuk om te zien.

Bringing social to software: Radicale change is comingMarc CanterSusan KishTariq KarimHans Peter BrondmoPatrick Chanezon

De hoop dat Google meer zou loslaten over bijvoorbeeld Open Social kwam helaas niet uit. Ondanks pogingen van Canter en Brondmo (“Open social is not open neither social”) om Google uit de tent te lokken bleef de discussie hangen in een ons-kent-ons gesprek waarbij Marc Cantor zelf meer input had dan de andere panelleden samen.

De sessie leek gered te worden door Robert Scoble die vanuit het publiek enkele rake vragen afvuurde op het panel en dan met name Google. Zo wilde hij weten wanneer hij straks op een plek al zijn sociale netwerken kan onderhouden. Toen Google niet verder kwam dan dat dat met Open Social makkelijker zou worden trok Canter er de ontwikkelaar van OpenID bij om zijn verhaal te laten doen.

In het wat ongestructureerde gesprek viel bijna niet op dat Susan Kish nog een paar rake opmerkingen maakte. Zij stipte aan dat het management van de grote organisaties nog steeds nauwelijks weet wat er speelt op het gebied van nieuwe media. Er zijn maar een paar managers die bloggen of social media gebruiken om hun bedrijf verder te helpen. Zij pleit ervoor social features te gebruiken in grote bedrijven. Iets wat door Canter ondersteund wordt met een voorbeeld van een fusie van een grote bank waarbij social media werd ingezet om de beide culturen samen te brengen.

Canter sluit af met een statement die door de zaal met applaus begroet werd: “All you VC’s out there, we ALL demand that you invest in systems, which improve connectivity with other systems”

Who needs musicians? De presentatie van de Garage Geeks beloofde veel. Een ‘special guest’ werd aangekondigd achter een schermpje naast Tal Chalozin, een van de Garage Geeks. In zijn presentatie vertelde hij over diverse initiatieven van de Garage Geeks, waaronder de welbekende Guitar Hero.

De mystery guest bleek een robot te zijn die Guitar Hero bespeelde. Helaas een stuk minder indrukwekkend dan verwacht.

Digitized Worlds – Joi Ito In het laatste deel van deze dag lag de focus op gaming en het sociale aspect daaromheen. Hierbij sprong de presentatie van Joi Ito er uit als een van de beste van de dag. Deze directeur van Creativecommons en oprichter van World of Warcrafts ging met een enorme passie in op de sociale en opvoedkundige functie van het spel. Het stempel wat de gaming branche heeft meegekregen is volgens Joi niet juist.

Met een beelden van zijn eigen gameplay en een schoorvoetende bekentenis dat hij er al 150 dagen gespeeld had (‘maar het staat ook vaak open zonder dat ik er iets mee doe hoor’) bracht hij een stuk persoonlijke benadering in zijn presentatie die pakkend was. Dit was een spreker die de zaal aan zijn voeten had door de passie voor zijn product en het gemak waarmee hij daarover sprak.

De indruk die Joi achterliet was er een om niet te vergeten en zette ook de volgende sprekers in de schaduw. Een spreker zoals deze maakt de hele middag.

In de serie over Le Web3 zal nog een overzicht volgen van dag 2 en een interview met Jason Calacanis.