Uncharted The Lost Legacy: Chicks on a mission

Uncharted The Lost Legacy: Chicks on a mission

Geen Drake maar zeker wel Uncharted

Vorig artikel Volgend artikel

Okay, ook wij moeten het toegeven. Tijdens de aftiteling van Uncharted 4 begonnen wij ook te twijfelen of het dan toch echt gedaan was met de reeks. Ook de diverse making off videos die je te zien kreeg na het vrijspelen gaven sterk de impressie dat de Amerikaanse studio Naughty Dog er klaar mee was. Die twijfel gaf ons toen wel een rotgevoel, want eerlijk is eerlijk: Het is altijd genieten met een Uncharted game.

Analytisch aangelegd als wij zijn wisten we natuurlijk dat die twijfel ongegrond was, als we immers kijken naar verkoopcijfers was een vervolg op Uncharted 4 een no brainer. Toen de DLC aangekondigd werd waren we dus niet heel erg verrast maar zeker wel opgelucht! De verassing kregen wij pas toen we een persconferentie later hoorden dat de uitbreiding niet 4 maar 7 uur zou duren. De ondeugende honden hadden tijdens ontwikkeling namelijk iets meer content toegevoegd dan oorspronkelijk bedacht.

Ben je benieuwd hoe wij ons voelden tijdens de aftiteling van dit nieuwe Uncharted avontuur? Was het iets teveel van het goede, mosterd na de maaltijd of juist een goeie toevoeging? Lees dan gauw verder!

Uncharted The Lost Legacy is - zoals hierboven reeds beschreven - begonnen als een uitbreiding van het zeer fijne Uncharted 4. Maar door de flinke hoeveelheid content doe je de nieuwe telg eigenlijk te kort onder de noemer uitbreiding. Een goeie 7 tot 9 uur content telt ook weer niet als een volwaardige Uncharted game, want die duren gemiddeld 2 keer zo lang. Het hangt er een beetje tussenin, dus wij beschouwen de game als een standalone avontuur in het fraai vormgegeven wereldje.

Vergelijkingen trekken met de vorige grote titel ontkomen we bijna niet aan, de game voelt en speelt namelijk precies zoals je gewend bent. Je hoeft dus niet bang te zijn dat die fijne uitgebalanceerde mix tussen episch hoge klimpartijen, Rambo momentjes met teveel domme vijanden en een slimme puzzel als adempauze in deze titel afwezig zijn. Iedere Uncharted titel voelt immers stiekem aan als een moderne Indiana Jones en ook The Lost Legacy is geen uitzondering op die regel.

Om dan nu heel kritisch te mekkeren over het gebrek aan vernieuwing vinden we niet echt geplaatst, het is namelijk geen volwaardige titel en je koopt een game in deze reeks omdat je gewoon een tof avontuur wilt meemaken. Alhoewel de lengte van deze mini Uncharted 4 aanzienlijk korter is dan zijn andere grote broers voelt alles nog steeds verassend volwaardig aan. Dat is op zichzelf al een knappe prestatie.

Afgezien van de lengte is het andere grote verschil meteen ook de belangrijkste vraag, want hoe voelt een Uncharted titel aan zonder onze helden Drake en Sully? In The Lost Legacy is de hoofdrol namelijk weggelegd voor Chloe en Nadine, voor kenners van de reeks zijn deze twee pittige tantes zeker geen onbekenden. Chloe speelde al een belangrijke rol in Uncharted 2 en 3. Nadine zorgde voor behoorlijk wat koppijn in Uncharted 4. Maar de dynamiek tussen deze twee dames is wel nog even wennen.

Wellicht komt het door gewenning, maar in het begin voelen de grapjes van Chloe en het bijna militaire commentaar van Nadine als geforceerd. Later lijken de dames wat losser te komen en begint de spreekwoordelijke handschoen ook wat beter te passen. Naughty Dog heeft ook heel goed laten zien dat er een vertrouwensband ontstaat waardoor het bijna lijkt alsof we naar de dynamiek van Drake en Sully aan het kijken zijn.

Het verhaal is - zonder teveel te verklappen - wel weer ouderwets goed. Chloe en Nadine zijn afgereisd naar India om daar op zoek te gaan naar de Slagtand van Ganesh, een mythisch juweel van extreem hoge waarde. Zij worden gedwarsboomd door slechterik Asav, een rebellenleider die de er ook op uit is om de slagtand te vinden. Hoe de dames met elkaar in India beland zijn en waarom de nieuwe slechterik hun tegenwerkt gaan we hier natuurlijk niet vermelden. Maar de wijze waarop Naughty Dog een volwaardig verhaal weet te presenteren in de kortere lengte zonder daarmee afbreuk te doen aan de ervaring wel. Want we hebben op momenten weer ouderwets op het puntje van onze stoel gezeten.

De game speelt ten opzichte van zijn grotere broer niet heel erg anders, het klimmen en klauteren voelt nog steeds beter aan dan Assassin's Creed en het schieten nog steeds zoals Rambo. Maar je kunt er ook voor kiezen om wat meer te sluipen in bijvoorbeeld hoog gras zonder de vijanden te alarmeren. Chloe is daarnaast ook geen Drake als het op handgevechten neerkomt, dus dat was ook even wennen.

The Lost Legacy heeft ook - zoals je gewend bent - scripted stukken waar je gewoon van A naar B moet knallen en kunt genieten van al het grafische geweld op het scherm. Maar er zit ook een groot open wereld stuk waar je op eigen houtje de boel lekker kunt ontdekken. Het deed ons heel erg denken aan het stukje Madagascar in Uncharted 4, maar dan veel groter en beter. Daarna gaat de adrenaline meter weer omhoog en kun je weer genieten van al het goede waar de reeks bekend om staat. De afwisseling in stijl is fijn en laat zien dat een kleinere titel ook prima in staat is om een goede ervaring neer te zetten.

Om het bijna af te sluiten willen we nog wel even stilstaan bij de prachtige set pieces. Want man, wat hebben we genoten van al het moois dat voorbij is gekomen. Naughty Dog heeft bewust een paar foto momentjes ingezet om je even te laten genieten van de zeer fraai vormgegeven wereld. Of dat nu op de boot met de nevel boven het water is of de eerste keer dat je de uitgestrekte weide van Hoysala ziet vanaf een berg, iedere keer waren we positief verast van de hoeveelheid detail die we voorgeschoteld kregen. Eigenlijk kunnen we deze titel alleen al aanraden op basis van de graphics.

Uncharted: The Lost Legacy heeft ons positief verast. Het moge duidelijk zijn dat we hier niet te maken hebben met Uncharted 5, maar gelukkig is het zoveel meer geworden dan een simpele uitbreiding van de vorige game in de reeks. Een volwaardig nieuw avontuur waar fans en nieuwkomers desondanks de lengte zeker van gaan genieten.

Waar de reeks nu naartoe zal gaan is voor ons nog onbekend, maar als Naughty Dog ervoor kiest om op deze wijze meer verhalen te gaan vertellen dan zitten wij alvast vooraan!

Perry Rodenrijs

Perry Rodenrijs begon zijn gameverslaving met een NES op een zolderkamer en is er sindsdien nooit van genezen. Zijn andere passie is zijn metal band.

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies