Marnix Suilen
Schrijft al jaren over games, van de kleine indie-games tot de grote najaarstitels. Liefhebber van Dota 2, twijfelt nog over Destiny.
Peter Molyneux is een dromer. Hij ziet een simpel idee ontwikkelen tot een legendarisch spel, waarna hij vol vertrouwen de strijd met realiteit aangaat om die droom waar te maken. Een strijd die hij meer dan eens heeft verloren, maar hij blijft het opnieuw proberen. Omdat hij niet anders kan, zo is hij nu eenmaal. En nu, met het falen van zijn meest recente droom
Godus, wordt hij ter verantwoording geroepen. En iemand ter verantwoording roepen mag, en moet. De toon waarop dat gebeurt is echter zeer belangrijk.
Peter Molyneux is een Britse gamedesigner, maker van onder andere
Populus, Black and White en de Fable-serie. Nadat hij wegging bij Lionhead (onderdeel van Microsoft) begon hij zijn eigen studio, 22 Cans, waar hij de games Curiosity en Godus maakte.
Curiosity was een mobile game waarin spelers over de hele wereld samen blokje voor blokje van een enorme kubus weg moesten tikken. Degene die het laatste blokje zou wegtikken werd een ‘life-changing prize’ beloofd.
Terwijl mensen rustig zaten verder te tikken op de kubus in
Curiosity lanceerde 22 Cans een Kickstarter voor hun volgende game Godus. Godus is een zogenoemde god-game. Hierin neemt de speler de positie van een god aan die een civilisatie die hem aanbid moet helpen te groeien. De Kickstarter was een succes, Molyneux en zijn team haalden ruim 525 duizend Pond op, meer dan het beoogde doel van 450 duizend Pond.
Godus lijkt dus een succes, maar dat is het niet. De ontwikkeling van de game verliep – verloopt – traag, het spel is, in ieder geval volgens de spelers, nog lang niet klaar. De game is inmiddels gratis beschikbaar op iOS en Android en als betaalde early access variant beschikbaar op Steam. Veel van de features die in de Kickstarter werden beloofd zijn nog niet uitgevoerd, de game is verre van af.
Godus is dus nog niet af en ontwikkeling lijkt niet helemaal goed te gaan, hoewel men daar niet helemaal duidelijk in is. Er is echter een game die ten einde is gebracht: Curiosity. De winnaar, Bryan Henderson, zou ‘God of Gods’ worden in Godus. Een prijs die hij nu, bijna 2 jaar later, nog steeds niet heeft ontvangen, zo blijkt uit een interview met Eurogamer.
Reden genoeg om eens met Molyneux te praten en hem eens ter verantwoording roepen. Verantwoording voor het beloven van een ‘life-changing prize’ die bijna twee jaar na dato nog steeds niet is uitgekeerd, zonder iets van zich te laten horen. Verantwoording voor alle features die aan Kickstarter backers waren beloofd, waar niets van is gekomen. Allemaal terecht, mits je het in de juiste context plaatst.
En die context is niet die van het interview van
RockPaperShotgun met Molyneux. De eerste vraag: “Do you think that you’re a pathological liar?” Het plaatst het interview in een zeer aanvallende sfeer die niet bevorderlijk is voor de rest van het gesprek, laat staan dat het een zinvolle vraag is.
Het antwoord op de vraag kan namelijk alleen maar ja of nee zijn. Stel Molyneux is een pathologische leugenaar, dan doet hij wat hij altijd doet en antwoord nee. Omgekeerd, stel dat hij dat niet is, dan is het antwoord ook nee, of nog waarschijnlijker zoals in dit geval, een “wat….?”
Je kunt je afvragen wat zo’n vraag in dat interview doet, laat staan waarom het de eerste vraag is. Het lijkt een nogal populistische manier om de lezer in het interview te zuigen, vragen ‘wat iedereen denkt’, de ‘harde vragen’ stellen. Het resultaat is echter dat het gehele interview aanvallend tegenover Molyneux aanvoelt en – zoals wel vaker – dat die ‘harde vragen’ weinig resultaat opleveren.
De realiteit van gameontwikkeling is dat niemand weet hoe dingen gaan verlopen, hoeveel iets kost, hoelang iets duurt. Ook de zogenoemde veteranen weten dat niet. Molyneux heeft jarenlange ervaring met gameontwikkeling, maar die ervaring is waardeloos als de situatie van nu anders is dan die van toen.
Sommige dingen weet je niet van te voren. Zo werd er ook een linux versie van Godus beloofd, die er nog steeds niet is. Ja, dat is een gebroken belofte, ja daar mag je hem best op aanspreken. Maar de reden die hij voor deze situatie aandraagt is niet meer dan logisch: De engine die ze gebruiken zou Linux support krijgen, maar heeft dat tot op heden nog niet gekregen. Het ligt dus niet aan de ontwikkelaars van
Godus in dit geval. Natuurlijk moet je niet alles afschuiven op anderen, maar er zijn wel degelijk gevallen – zoals dit geval – waarin dat niet meer dan terecht is.
Ter verantwoording roepen is iets wat je subtiel moet aanpakken, de punten waarop die persoon daadwerkelijk wat te verwijten valt mag – moet – je hem uitgebreid aan de tand voelen. Maar het moet geen inquisitie worden, hij hoeft niet figuurlijk onthoofd te worden, daar heeft niemand wat aan. Ook teleurgestelde kickstarter backers en een jongen die een ‘life-changing prize’ won niet.
Overigens, zijn de producers van Assassin’s Creed Unity, Drive Club en Halo: The Master Chief Collection ook zo geïnterviewd? Nee, omdat ze geen interviews deden. Zij trokken zich terug, veilig weg van alle kritiek. Molyneux was bereid over het falen van hem en zijn team te praten, dat verdient meer lof dan dat het nu krijgt.
Nu zitten we opgescheept met een aanvallend interview dat Molyneux bij vrijwel elke vraag van zijn stuk probeert te brengen en een gamedesigner die heeft aangegeven geen interviews meer te doen. Molyneux trekt zich, net zoals al die andere makers van games waar structurele fouten in zitten, terug. Weg van alle kritieken, waar niemand hem meer kan vragen waarom iets zo is gegaan zoals het gegaan is.
Hoewel, het blijft natuurlijk Molyneux. Na een interview met The Guardian, waarin hij zei nooit meer interviews te doen, heeft hij nog twee nieuwe interviews toegezegd. En dat is maar goed ook. Molyneux is een dromer, en daar kun je er in en creatieve industrie als deze nooit genoeg van hebben.
En dromers overdrijven, dat gebeurt nu eenmaal. Iedereen zegt dat zijn zelfgemaakte spelletje leuk is, en dat Molyneux dit vaker doet is bekend. Sterker nog, hij is er berucht om. Het is natuurlijk ronduit schandelijk hoe hij Bryan Henderson heeft behandeld, maar dat hij een game heeft gemaakt die niet is geworden wat de maker ervan in gedachten had is geen reden om hem nu af te slachten. Er worden wel meer slechte, niet werkende games, al dan niet met ontbrekende features die beloofd waren, gemaakt. En met die games was veel meer geld gemoeid.